van Tatamagouche naar Shepody

We hebben heerlijk geslapen en zijn vroeg wakker. Yes! het internet werkt weer, dus ik typ snel de blogs uit en probeer de foto's te uploaden maar dat lukt dus nog steeds niet, dus dat proberen we vanavond dan maar weer. 

Bij het café halen we een bakkie koffie/thee en wat te eten. Lekker rustig opstarten, het zonnetje schijnt dus we gaan lekker op het perron zitten. 

In het dorp is vandaag een farmers market dus hier wandelen we even een rondje. 

Dan gaan we toch echt weer afscheid nemen van deze unieke plek! Op de farmersmarket zagen we een paar mooie foto's van de omgeving dus wij gaan ook even dit plekje in de haven bekijken. 

We rijden zo'n anderhalf uur en komen uit bij het 'Joggings fossil center'. Het is een UNESCO wereld erfgoed en hier kunnen we fossielen bekijken in de rotswanden. Als we naar binnen lopen zien we dat er geen toer meer beschikbaar is, als we bij de kassa aankomen dan snappen we waarom. Het is momenteel hoogtij, dus je kan helemaal niet bij de rotswanden komen. Balen!! 

Nouja, dan stappen we weer in de auto en gaan verder. We rijden een nieuwe staat in 'New Brunswick' en in Mocton tanken we de auto weer vol. We besluiten om naar het hotel te rijden en in te checken, we zijn wat vroeg dus gaan eerst even een hapje eten. 

Als we terugrijden zien we nog een 'covered bridge' langs de kant van de weg. 

Eenmaal terug in het hotel krijgen we een mooie kamer en gaan direct naar het 'Hopewell Rocks provincial park'. We zijn hier bij de 'Bay of Fundy', dit staat bekend om werelds hoogste getijden tot wel 16meter verschil. Bizar toch! In dit park staan 20 vrijstaande rotspartijen ook wel 'seastacks' genoemd, welke zijn gevormd door de erosie van het zeewater. Je kan via een trap met 99 treden naar de zeebodem komen en hier een wandeling van zo'n twee km maken tot het einde. Elke hoek die je omloopt heeft weer een geweldig uitzicht. 

Het is nu laagtij aan het worden dus we kunnen naar de zeebodem en een wandeling maken (de zon staat alleen niet zo heel gunstig nu). 

Dan ziet Niels een vogel zitten in de rotsen, ik snap echt niet hoe hij dit nou steeds allemaal ziet. 

Haha, zie jij ook wat ik zie!

We zijn alweer op de terugweg en zien een paar mensen omhoog kijken, we zien nog een vogel zitten op een stok. Dit is een 'Peregrine Falcon'. 

Als we weer naar boven zijn geklommen wandelen we terug naar het begin, in de shop haal ik nog een paar kerstornamenten en dan rijden we naar het hotel. Hier nemen we een lekker kopje koffie met een koekje en ik ga de blogs bijwerken. 

Groetjes,

Danielle & Niels